انتقاد از سخنان کفرآمیز در مداحی‌ها/ برخی در سخنرانی‌های خود را جای امام حسین قرار داده و مخالفان خود را شمر ویزید می‌خوانند
به گزارش اقتصادنیوز در بخشی از این یادداشت آمده است: محتوای سخنرانی‌ها که در بهترین شکل آن، سخنران محترم بجای پرداختن به زندگی و سیره اباعبدالله، بطور مکرر از کرامات بزرگانی از علما داستان‌هایی شگفت نقل می‌کنند و به گونه‌ای آنرا به عاشورا وصل می‌نمایند که برای اهل مجلس غیر از حیرانی و برای جوانان به جز رفتن به دنبال ریاضت‌های آنچنانی و در نهایت کج راهی و توسل به خرافات حاصلی ندارد. و یا در شکل مرسوم و سازمان یافته آن تسویه حساب‌های سیاسی با جناح رقیب و خلق شمر و یزید و ابن زیاد و...در توصیف مخالفین خود و سوق دادن افکار عزاداران حسینی به مصادیق این سخنان سعی وافر می‌نمایند. و آنچه کلا فراموش می‌شود حسین مظلوم است. همان جریانی که در روزگاری نه چندان دور با تشبیه بزرگانی مثل مرحوم هاشمی و دیگران به طلحه و زبیر، خودشان را در جایگاه امیر مومنان می‌دیدند این روزها جایگاه سرور شهیدان را اشغال کرده‌اند. در عاشورای سال 61 هجری حضرت اباعبدالله 57 ساله بودند، و متاسفانه در کمتر منبری از رخدادها و سیره آن حضرت و احادیث انسان ساز و نورانی ایشان در این سال‌های طولانی سخن گفته می‌شود، گویی آن حضرت اول محرم به دنیا آمده و روز عاشورا هم شهید شده‌اند و این خود مظلومیتی مضاعف است. در این میان گروهی نیز هستند که با چشم پوشی از سبک عزاداری سنتی آنرا در قالب‌هایی روشنفکرانه و بقول خودشان امروزی مطرح می‌کنند که این هم به نوعی انحراف محسوب می‌شود و همواره نتیجه افراط گرایش به تفریط بوده است.
جمهوری اسلامی در بخش دیگری از یادداشت خود تاکید کرد: مطلب در رابطه با شیوه‌های جدید مداحی است که روز بروز محتوای آنها از شعرهای آئینی دورتر می‌شود و بجای پرداختن به سیرت دین به صورت آن گرایش می‌یابد و از توجه به توحید دور می‌شوند. بسیاری از اشعار مداحان در تقابل با تعالیم دینی هستند و بجای توجه به هویت و شخصیت و فضایل بزرگان دین از جمله اصحاب عاشورا به مداحی خط و خال و چشم و ابرو می‌پردازند و نه تنها آن صفا و اخلاص نوحه‌های قدیمی را ندارند بلکه با عباراتی کفرآمیز... مثل لا اله الا زینب و امثال آن مستمعین بویژه جوانان را به انحراف می‌کشانند و یا استفاده از ریتم و آهنگ خواننده‌های پاپ، آنرا در قالب اشعاری به اصطلاح مذهبی اجرا می‌کنند و بخش پرطرفدار و عمده مجالس عزاداری به این امر اختصاص می‌یابد تا بدان حد که اصل و هدف نهضت عاشورا تحت‌الشعاع واقع می‌شود و چه بسا مجلس گناه تشکیل می‌گردد. وبه همه این‌ها میدان‌داری و یکه تازی بعضی مداحان را نیز باید اضافه کرد که گاه در پوشش مداحی برای مدیریت کشور هم راه‌حل می‌دهند!
